مبادا هرگز در آنچه که با مردم مساوی هستیم امتیاز خواهیم!از اموری که بر همه روشن است،غفلت کنیم؛زیرا به هر حال نسبت به آن در برابر مردم مسئولیم،وبه زودی پرده ار کارها یکسو رود،وانتقام ستمدیده را از تو باز میگیرند.باد غرور،جوشش خشم،تجاوز دست،تندی زبان،را در اختیار خود گیریم،وبا پرهیز از شتابزدگی،و فرو خوردن خشم،خود را آرامش دهیم تا خشم فرو نشیند واختیار نفس در دستمان باشد.وما برنفس مسلط نخواهیم شد مگر با یاد فراوان قیامت،وباز گشت به سوی خدا.آنچه برما لازم است آن که حکومتهای دادگستر پیشین،سنتهای با ارزش گذشتگان،روش های پسندیده رفتگان،وآثار پیامبر (ص) و واجباتی که در کتاب خداست،را همواره به یاد آوریم،وبه آنچه که پیامبران عمل کرده اند پیروی کنیم،وبرای پیروی از فرامین این عهد نامه ای که برای ما نوشته شده است،که با آن حجت را برما تمام کرده اند،تلاش کنیم زیرا اگر نفس سرکشی کرد و بر ما چیره شد عذری نزدش نداشته باشیم.از خداوند بزرگ،با رحمت گسترده،وقدرت برترش در انجام تمام خواسته ها،در خواست میکنیم که به آنچه موجب خوشنودی اوست ما را توفیق فرماید،که نزد او وخلق او،دارای عذری روشن باشیم،برخوردار از ستایش بندگان،یادگار نیک در شهر ها،رسیدن به همه نعمتها،و کرامت ها بوده،واینکه پایان عمرمان را به شهادت ورستگاری ختم نماید،که همانا ما به سوی او باز می گردیم.

با درود به پیامبر اسلام صلی الله علیه واله وسلم واهل بیت پاکیزه وپاک او،درودی فراوان وپیوسته.